மாலையின் வடியலை
கணக்கிட்டு கொண்டே ஒவ்வோரு நிமிடமும்
அர்த்த‌ங்க‌ளை புதிராக்கி கொண்ட‌
இருளுக்குள் ஒரு ஓநாயைப்போல‌
சுற்றி அலையும் ம‌ன‌தின் 
ஒவ்வோரு பாகமும் உதிர‌த்தின்
சுவையை வித்தைதுக்கொண்டே
ப‌ய‌ன‌ப்ப‌ட்ட ந‌ட்ச‌த்திர‌ங்க‌ளின்
மினுப்பில் நில‌வின் பிர‌காத்தை
புற்ம்தள்ளும் அத‌ன் வேக‌த்தை
க‌ன‌வில் மீட்டுக்கொள்ளும் அத‌ன் 
வெளிச்ச‌த்தின் சுவ‌டுக‌ளின்
நறுமணதை ப‌ற‌வையின்
சிற‌குக‌ளில் க‌ட்டி மேலேம்பும்
அத‌ன் கூறுக‌ள் சூரிய‌னின்
ஒளியில் எங்க‌ங்கோ த‌ன்னை உருமாற்றி
அத‌ன் இருப்பை தொலைத்துவிட எத்தனிக்கின்ற‌ன‌

பார்வைகளில் ப‌தியாத‌
எத்த‌னையோ நிக‌ழ்வுக‌ள்
ச‌ன்ன‌மாய் ந‌ம‌து ஒவ்வோரு
செய‌லிலும் த‌ன்னை ஸ்தாபித்து
ந‌ம்மை எதை நோக்கியோ
இழுத்துச்செல்கின்றன‌

காலையில் ப‌ர‌விடும் த‌ன‌து
முத‌ல் க‌ற்றைக‌ளுக்கு
சூரிய‌னின் இய‌ல்புக‌ள் தாண்டி
அது ப‌ட்டெழும்பும் உயிர் இய‌ல்புக‌ளை
சூரிய‌னுக்குள் இழுத்து அத‌ன் உயிர்ப்பை
நித்த‌ம் உயிப்பிக்கின்ற‌ன‌

உதிர‌ங்க‌ளின் உண்ர்வுக‌ளை
புதைத்க்கொண்டே இருளின் க‌னவில்
நித்த‌ம் கொலை செய்ய‌ப்ப‌டுகின‌ற‌ன‌
ந‌ம்து முக‌ங்க‌ள்